Andrea Tofanelli

Andrea Tofanelli. W wieku 10 lat rozpoczął naukę gry na trąbce w zespole z muzykami związanymi z Deanem Bemedettim, słynnym włosko-amerykańskim saksofonistą jazzowym. W wieku 14 lat Andrea rozpoczął współpracę z włoskimi big bandami, a następnie rozpoczął naukę w Konserwatorium „Instituto Musicale Pareggiato L. Boccherini”. Pobierał lekcje w Stanach Zjednoczonych u Armando Ghitally, solisty Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej oraz teatru Uniwersytetu w Michigan, a także – w zakresie trąbki jazzowej – u O. Valdambriniego i S. Fanniego z RAI Television Orchestras w Rzymie i Mediolanie. Jako muzyk jazzowy, Andrea Tofanelli występował w m.in. z Maynardem Fergusonem i jego Big Bop Nouveau, Randym Breckerem i Claudio Roditim, Peterem Erskinem, Kennym Wheelerm, Tomem Harrellem, Paulem Jeffreyem, Davem Liebmanem. Nagrał ponad 500 albumów w różnych gatunkach muzycznych, współpracując między innymi z Georgem Michaelem, Burtem Bacharachem, Joe Cockerem, Michaelem Buble.

Andrea Tofanelli, trębacz, urodził się 26 lipca 1965 roku w Viareggio (LU). Wspomniany w kilku językach na Wikipedii oraz w licznych książkach i encyklopediach muzycznych, rozpoczął naukę muzyki i gry na trąbce w zespole Torre del Lago Puccini w 1975 roku, prowadzonym przez jego ojca Dino, maestro Marino Peruzziego i kilku muzyków jazzowych amatorów z kręgu Deana Benedettiego, słynnego włosko-amerykańskiego saksofonisty jazzowego, wspomnianego we wszystkich biografiach Charliego Parkera. Już w 1979 roku, mając zaledwie 14 lat, Andrea został zauważony przez znanego aranżera i dyrygenta Luciano Maraviglię i zaczął być zapraszany do gry jako pierwszy trębacz w wielu profesjonalnych big bandach w Versilii. W tym samym roku zaczął zdobywać pierwsze doświadczenia zawodowe w dziedzinie muzyki klasycznej, a w 1981 roku rozpoczął naukę gry na trąbce w Istituto Musicale Pareggiato „L. Boccherini” w Lukce, gdzie w 1987 roku ukończył studia z najwyższą oceną. W tym samym roku doskonalił swoje umiejętności pod okiem Armanda Ghitalla (solo trębacza w Boston Symphony Orchestra i wykładowcy na Uniwersytecie Michigan) oraz pogłębiał naukę jazzu u Oscara Valdambriniego i Sergio Fanniego (solo trębaczy w Orchestra di Musica Leggera della Rai w Rzymie i Mediolanie).

Na polu jazzowym występował jako gość solistka i/lub jako pierwsza trąbka z Maynardem Fergusonem i jego wielkim zespołem BOP Nouveau (USA) we Włoszech i Stanach Zjednoczonych, Peter Erskine, Randy Brecker, Gino Vannelli, Brad Bradford, Dusko Gojkovich, Steve Swallow, Frank Foster, New York Voices, Till Brönner, Valery Wieonomarev, Carl Anderson, Lee Konitz, John Taylor, Palle Daniellson, Denis Diblasio, Lew Soloff i Włoski Olani, Giorgio Gaslini, Gianluigi Trovesi, Paolo Fresu, Henghel Gualdi, Mauro Grossi itp. Zespół New England Jazz Ensemble, zespół jazzowy Uniwersytetu Stanowego San Diego, zespół honorowy RCC Wind Ensemble, zespół jazzowy Upland HS, zespół jazzowy Deer Valley HS (USA), Sandvika Storband (Norwegia), Yuzo Kataoka All-Star Big Band (Japonia), zespół All-Star Ralpha Pyla (Australia), Luxembourg Jazz Orchestra, zespół Opus78, Harmonie Bascharage (Luksemburg), zespół Daniego Felbera, zespół SMZ, zespół ZHdK (Szwajcaria) i Jazzorchester Karlsruhe (Niemcy).

20 września 2006 roku został zaproszony jako solista na „Maynard Ferguson Tribute”, oficjalny koncert upamiętniający Maynarda Fergusona, zorganizowany w Touhill Performing Arts Center w St. Louis (USA), na podstawie którego wyprodukowano oficjalne DVD upamiętniające wybitnego kanadyjskiego trębacza (2007). W 2014 roku został powołany do grona autorytatywnych członków „Rady Dyrektorów” Amerykańskiej Międzynarodowej Gildii Trębaczy, jako pierwszy włoski trębacz w historii, i został oficjalnie wybrany na to stanowisko przez członków ITG do 2019 roku. Występował jako solista na konferencjach ITG w 2008 roku (Banff Center, Kanada), 2010 roku (Sidney, Australia), 2012 roku (Columbus, Georgia, USA) i 2015 roku (Columbus, Ohio, USA). Od 2018 roku jest członkiem zespołu artystów/klinicystów prestiżowego stowarzyszenia „World & European Brass Association” założonego przez Otto Sautera, mającego siedzibę w Niemczech i występującego na całym świecie.

W 2008 roku rząd Stanów Zjednoczonych przyznał mu wizę O-1 za wybitne uzdolnienia w dziedzinie sztuki. Współpracował jako pierwszy trębacz i solista z amerykańską orkiestrą Paula Anki, z którą wystąpił podczas europejskich tras koncertowych w 2007 i 2008 roku oraz na wielu innych koncertach zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie. Był też członkiem zespołu Gino Vannellego podczas jego włoskich tras koncertowych w 2012 i 2016 roku.

Przez ostatnie 25 lat brał udział w wielu programach telewizyjnych dla RAI, MEDIASET, LA7 i SKY (obecnie około 100, w tym „Sanremo Italian Song Festival”, „Fiorello-Stasera pago io Revolution”, „Francamente me ne infischio”, „125 milioni di caz…e” i „RockPolitik” z Adriano Celentano, 2 lata „Maurizio Costanzo Show” i „Buona Domenica” z Demo Morsellim, „Panariello-Ma il cielo è sempre più blu”, „Disco per l’Estate”, „Pavarotti & Friends 2000 For Cambodia and Tibet”, „Mezzogiorno in Famiglia”, „La Notte Vola”, „Passaparola” itp.) i jako muzyk sesyjny nagrał niezliczoną ilość ścieżek dźwiękowych do ważnych włoskich filmów w najważniejszych studiach nagraniowych, a także niezliczoną ilość reklam. W 2013 roku skomponował i nagrał również ścieżkę dźwiękową do filmu „Il Segreto degli Alberi” (2012) wspólnie z pianistą Riccardo Arrighinim.

Na polu muzyki pop był częścią zespołu Jovanottiego w trasie „L’Albero” w 1997 roku i miał okazję występować i/lub nagrywać z Luciano Pavarotti, Fiorello, Bandu, Bandu, Antonella Rugg, Tot, Tot, Tot Ja, Fausto Leali, Articolo 31, Gino Paoli, Tullio de Piscopo, Francesco Baccini, Ivana Spagna, Andrea Mingardi, Rossana Casale, Dirotta Su Cuba i Jenny B. Był częścią Demo Morselli przez 2 lata przez 2 lata i towarzyszył twarzom Italii w telewizji na żywo, jak Michael Ach, Joe Cocker, Tom Jones, Michael Bublè, Dee Dee Bridgewater, Gloria Gaynor, Amy Stewart, Donna Summer, Randy Crawford, Carl Anderson, Gibson Brothers, Matt Bianco, Kid Creole & The Coconuts, Samantha Fox, Imagination, Patrick Hernandez, Tony Hadley, Paul Young i Petula Clark.

Występował w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Kanadzie, Australii, Niemczech, Norwegii, Anglii, Luksemburgu, na Malcie, w Finlandii, Francji, Rosji, Liechtensteinie, Austrii, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Szkocji, Polsce, Grecji, Hiszpanii, Portugalii, Egipcie, Serbii i Księstwie Monako. Grał muzykę od jazzu po muzykę rozrywkową i klasyczną. Brał udział w ważnych festiwalach międzynarodowych, w tym „Japan Band Clinic” w Hamamatsu, „North Sea Jazz Festival” w Rotterdamie, „Pori Jazz Festival”, „Autostadt Jazz & Blues Festival” w Wolfsburgu, „Oulu Jazz Festival”, „Escenica Festival” w Madrycie, „Printemps Musical Festival, Luksemburg”, „Rowan Jazz Festival” w Filadelfii w USA, „Musek Am Syrdall, Saison Musicale, Mensdorf”, „San Francisco Making Waves Festival”, „Luxemburg Blues’n Jazz Rallye Festival”, „Festival Internacional Jazz San Javier”, „Winterthur Out in the Green Festival”, „San Sebastian Jazz Festival”, „Lichtenstein Little Big One Festival”, „The Tower Music Festival” i „Four Seasons Festival” w Londynie, „Malta Festival”, „Wien Festival” i „Edinburgh Festival”, „Umbria Jazz Festival”, „Herr Nilsen” Jazz Club w Oslo, Villa Celimontana Jazz Festival”, „Vicenza Jazz Festival”, „Ascona Jazz Festival” w Szwajcarii, „Western States Jazz Festival” w USA, Scottish Festival of Trumpets, „Roma Jazz Festival”, „Woodstock der Blasmusik”, Blechbläsertag Schleswig-Holstein w Lubece, CIMVO Curs Internacional de Musica Vila de L’Olleria i wiele innych. Występował w prestiżowych teatrach i salach koncertowych, takich jak: „Opera Theater” w Wiedniu, „Concertgebow” w Amsterdamie, „Radio France” i „Palais De Congrés” w Paryżu, „Usher Hall” w Edynburgu, Blues Alley w Waszyngtonie-USA, „Touhill Performing Arts Center” w St. Louis-USA, „Heineken Music Hall” w Amsterdamie, „Queen Elizabeth Hall” w Antwerpii, „B1 Club” w Moskwie, „Hartwell Arena” w Helsinkach, „Tempodrom” w Berlinie, „Philipshalle” w Dusseldorfie, „Mohegan Sun Arena” USA, „Hala Sportova” w Belgradzie, „Expo w Hanowerze”, „Banff Center” w Albercie-Kanada, „Kongresshaus” w Zurychu, Theater w Ludwigshafen, „Estoril Casino” w Lizbonie, Filharmonia Opolska w Polsce, „Sporting Club” w Monako, „Auditorium”, „Casa del Jazz” i „Auditorium del Foro Italico” i „Auditorium Parco della Musica” w Rzymie i wiele innych.

Do tej pory pojawił się jako trębacz w filmie RAI „Le ragazze di San Frediano” (2007) i zagrał w teledyskach „Maynard Ferguson Tribute Concert” zespołu Saint Louis (USA, 2007), „Lorenzo, Raccolto 1997” (Polygram), „Pavarotti & Friends 2000, For Cambodia and Tibet” (Decca) i „Ti Adoro” Pavarottiego, 2003. Wystąpił jako solista na DVD „Jazz Istruzioni per L’Uso” wydawnictwa Laterza Edizioni (2008) oraz w serii 12 DVD „La Grande Storia del Jazz” (2009) dołączonej do Espresso-Repubblica, oba pod redakcją Massimo Nunziego.

W 1999 roku nagrał „Mattia’s Walk & Tribute To Maynard Ferguson”, swój pierwszy solowy album jazzowy, wydany przez Splasc(H) Records, a w 2001 roku ukazał się „Ricordo di…Napoli”, hołd dla muzyki neapolitańskiej wydany przez Fonotecnica. Podczas swojego tournée po Stanach Zjednoczonych w 2005 r. nagrał dla LMP Records z Clermont (Kalifornia) z zespołem Artisan Brass z Los Angeles suitę „Romantic Celebration” na trąbkę jazzową solo i kwintet dęty, zadedykowaną mu przez nominowanego do nagrody Grammy amerykańskiego kompozytora Brenta Pierce’a. W 2008 roku włoski kompozytor Antonio Giacometti zadedykował mu solową partię trąbki w poemacie symfonicznym „Antarktyda”. W 2010 roku ukazał się nowy album „Flamingo”, wyprodukowany przez LMP Studios Jima Linahona (Clermont, Kalifornia) dla wytwórni ACM (American Creative Music, USA) oraz suita „Earth Games 2012” (Summit Records, USA) z udziałem Joe Alessiego, zadedykowana mu przez kompozytora Nicolę Ferro. Album „More Than Just Friends” nagrany jako pierwszy trębacz i solista z Dani Felber Big Band zdobył prestiżową nagrodę „Swiss Jazz Award” w 2010 roku, natomiast album „Portrait of Dani” (2015) zawierający solowy występ Andrei w utworze „This is For My Friend Andrea Tofanelli” uzyskał status platynowej płyty w Szwajcarii.

Andrea nagrał ponad 500 albumów, łącząc muzykę pop, jazz, muzykę latynoską i muzykę filmową. Wiele z nich osiągnęło status złotych i platynowych płyt we Włoszech i za granicą. Współpracował z najbardziej prestiżowymi włoskimi i międzynarodowymi artystami.

Współpracuje jako 1. trąbka i solista z wieloma włoskimi wielkimi zespołami, w tym: Demo Morselli Big Band (Rome), Torino Jazz Orchestra (to), Barga Jazz Big Band (LU), Antonola Rugierella Bigzia (PS Band Band (PS) Iulia (UD), Vincenzo Genovese Big Band (PT), Guacamaya Big Band (FI), Paolo Tomelleri Big Band (MI), PMJO Parco Della Jazz Orchestra (Rome), RET LAB (ROME), Band Band (MI), Band ), Interart Band (VI), Millennium Bug Orchestra (FI), New Project Jazz Orchestra (TN), All Times Big Band (PG), New Sugar Kitty’s Big Band (PC), Village Big Band (BO), NCDM Big Band (MI), Band It (Co), Jam Big Band (Li), New Forties Big Band (MI), Keever Big Band Zespół (NO), Dino Siani Big Band (LC), Di Gregorio Big Band (PS), Bansigu Big Band (GE), Onda Sonora Big Band (MS), Mai Dire Band (MI), Lino Quagliero Big Band (Rzym), Biba Band (MI), Narodowa Młodzieżowa Orkiestra Jazzowa (SI).

W dziedzinie muzyki klasycznej zwyciężył w konkursach krajowych Włoskiej Orkiestry Młodzieżowej w Fiesole (trasa europejska i włoska 1988) oraz Teatro Comunale del Giglio w Lukce, dotarł także do finału w Rzymie w eliminacjach do ECYO (Europejskiej Orkiestry Młodzieżowej). W latach 1989/90 odbył służbę wojskową grając w Orkiestrze Włoskich Sił Powietrznych w Rzymie. Do tej pory współpracował również z Orkiestrą Regionalną ORT w Toskanii, Orkiestrą Maggio Musicale Fiorentino, Orkiestrą Symfoniczną Emilia-Romagna „A. Toscanini”, Orkiestrą Filharmoniczną Teatro Regio w Turynie, EUR Spettacoli i Orchestra da Camera Lucchese.

Od 2004 roku jest etatowym wykładowcą Laboratorium Trąbki i Improwizacji w Wyższym Instytucie Studiów Muzycznych „O.Vecchi-A.Tonelli” w Modenie. Prowadzi również warsztaty gry na trąbce i instrumentach dętych blaszanych w ramach kursu improwizacji i wprowadzenia do jazzu w prestiżowej szkole muzycznej Fiesole. Jako nauczyciel międzynarodowy prowadził kliniki w Stanach Zjednoczonych na California State University Northridge w Los Angeles, San Diego State University (Kalifornia), Oklahoma City University, Oklahoma Christian University (Oklahoma), University w Philadelphia (Pensylwania), Fullerton College, Fullerton College (Kalifornia), Seminar Grand Valley (Michigan), First Baption), Fullerton College w At. Canton High School, okręg szkolny regionu w Winsted, Southington High School, Manchester High School i Hall High School w West Harford (Connecticut) w Japonii w Japan Band Clinic oraz w Europie w Norwegii (Norges Musikkhøgskole-Norvegian Academy of Music), Schambourg, Schambourg i Offenburg), Hiszpania (Teror Festival de Trompeta Canary Islands, Cimvo Kurns Internacional de Musica Vila de l’Olleria), Polska (Akademie Muzyczne w Łodzi i Poznaniu, Letnia Akademia w Opolu) i Szwajcarii (Zurych, Mennedorf, Ermatingen). Ponadto od wielu lat prowadzi kursy mistrzowskie we Włoszech, na Italian Brass Week, wspólnie z dyrygentami Chicago Symphony, Allenem Vizzuttim i Jensem Lindemannem, na Baceno Brass Festival i na Corsi Internazionali di Bosa Antica. Był jedynym włoskim trębaczem, z którym konsultowano się przy redagowaniu podręcznika edukacyjnego na temat ustawiania trąbki „Embouchure – The Pros Talk” (USA, 2002) autorstwa Clinta Popsa McLaughlina. W 2003 roku był asystentem na seminarium prowadzonym przez Maynarda Fergusona na Festiwalu Jazzowym w Vicenzy.

W latach 2000-2010 był również dyrektorem artystycznym „Dean Benedetti Jazz Festival” w Torre del Lago Puccini (LU).

Od 2003 roku Andrea Tofanelli jest międzynarodowym artystą i wykładowcą YAMAHA.